Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1492 Esas 2018/5407 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1492
Karar No: 2018/5407
Karar Tarihi: 25.12.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1492 Esas 2018/5407 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından 2018/1492 E. ve 2018/5407 K. sayı ile verilen kararda, suçun silahlı terör örgütüne üye olma olduğu belirtilmiştir. Mahkeme, TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükümüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddedildiğini açıklamıştır. Kararda, usul ve esaslara uygun bir yargılama sürecinin izlendiğine, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğine, iddia ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiğine ve kanunda öngörülen suç tipine uygun bir nitelendirme yapıldığına vurgu yapılmıştır. CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün onaylanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: TCK’nın 314/2(madde numarası), 3713 sayılı Kanunun 5/1(madde numarası), TCK’nın 62(madde numarası), 53(madde numarası), 58/9(madde numarası), 63(madde numarası).

16. Ceza Dairesi 2018/1492 E. , 2018/5407 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükümüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 25.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.